Απρίλιος του 1994, στη Ρουάντα. Κατά τις πρώτες μέρες της γενοκτονίας, οι κάτοικοι των δυτικών χωρών εγκαταλείπουν τη χώρα. Πριν αποσυρθεί, μια οικογένεια Βέλγων κρύβει τη νεαρή παραμάνα των παιδιών τους, τη Jacqueline, στην ψευδοροφή του σπιτιού τους. Παρά τον τρόμο που επικρατεί, η Jacqueline βγαίνει από την κρυψώνα της για να πάει να βρει τα παιδιά της που έχουν μείνει μόνα τους. Η νεαρή μητέρα ανακαλύπτει τα άψυχα κορμάκια τους ανάμεσα στα πτώματα. Κυνηγημένη από το χωριό της, καταδιωγμένη σαν ζώο, βρίσκει καταφύγιο μέσα στο δάσος.

Avril 1994, Rwanda. Aux premiers jours du génocide, les Οccidentaux fuient le pays. Avant d’être évacuée, une famille belge cache la jeune nourrice de leurs enfants, Jacqueline, dans le faux plafond de leur maison. Malgré la terreur, Jacqueline sort de sa cachette pour rejoindre ses enfants restés seuls. La jeune mère découvre leurs corps sans vie parmi les cadavres. Chassée de son village, traquée comme une bête, elle se réfugie dans la forêt.