LE DERNIER DES INJUSTES
FESTIVAL DU DOCUMENTAIRE DE THESSALONIQUE / ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

‹ retour / πίσω

Γαλλία, Αυστρία / France, Autriche, 2013

Σκηνοθεσία - Σενάριο / Réalisation - Scénario: Claude Lanzmann
Φωτογραφία / Photographie: Caroline Champetier, William Lubtchansky
Mοντάζ / Montage: Chantal Hymans
Hθοποιοί / Avec: Claude Lanzmann, Benjamin Murmelstein
Παραγωγή / Production: Synecdoche, Le Pacte
Παγκόσμια εκμετάλλευση / Distribution Internationale: Le Pacte
Έγχρωμο / Couleur, DCP, 218΄.

Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Καννών 2013 – Εκτός Συναγωνισμού
Compétition officielle au Festival de Cannes 2013 – Hors compétition

projections / ΠΡΟΒΟΛΕΣ
  • LUNDI 24 MARS / Δευτερα 24 Μαρτιου  |  19:30  |  Institut français de Grèce
DÉLÉGATION / Αντιπροσωπεια



Résumé / ΥΠΟΘΕΣΗ
Ρώμη, 1975. Ο Claude Lanzmann κινηματογραφεί τον Benjamin Murmelstein, τον τελευταίο Πρόεδρο του Συμβουλίου του Εβραϊκού Γκέτο στο Theresienstadt γλύτωσε από τον πόλεμο. Από τη Βιέννη, ο ραβίνος Murmelstein έδωσε σκληρή μάχη με τον Eichmann καταφέρνοντας να φυγαδεύσει 121.000 Εβραίους. 2012. Στα 87 του χρόνια, ο Lanzmann επιστρέφει στο Theresienstadt.

1975. À Rome, Claude Lanzmann filme Benjamin Murmelstein, le dernier Président du Conseil juif du ghetto de Theresienstadt,  seul  « doyen des Juifs » à n’avoir pas été tué durant la guerre. Rabbin à Vienne, Murmelstein, lutta pied à pied avec Eichmann, réussissant à faire émigrer 121.000 juifs. 2012. Claude Lanzmann à 87 ans, revient à Theresienstadt.




‹ retour / πίσω

Filmographie / ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
Claude Lanzmann

2013 - Le dernier des injustes
2010 - Le Rapport Karski
2001 - Sobibor, 14 octobre 1943, 16 heures
1999 - Un Vivant qui passe
1994 - Tsahal
1985 - Shoah
1973 - Pourquoi Israël

BIOGRAPHIE / ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Claude Lanzmann

Ο Claude Lanzmann είναι ένας από τους οργανωτές της Αντίστασης στο Λύκειο Blaise Pascal στο Clermont-Ferrand το 1943. Το 1952 συναντά τον Jean-Paul Sartre και την Simone de Beauvoir, με τους οποίους αναπτύσσει φιλία. Γυρίζει την ταινία Pourquoi Israël (1973) και λίγα χρόνια μετά ξεκινά το Shoah. Το Un vivant qui passe (1997) αποτελεί μια μοναδική καταγραφή των χρονικών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ το Sobibor, 14 octobre 1943, 16 heures, προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Καννών το 2001. To 2013, τιμήθηκε με τη Χρυσή Άρκτο για το σύνολο του έργου του στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.

Claude Lanzmann fut un des organisateurs de la  Résistance au lycée Blaise Pascal à Clermont-Ferrand en 1943. En 1952, il rencontre Jean-Paul Sartre et Simone de Beauvoir, dont il devient l’ami. En 1973, Claude Lanzmann réalise le film Pourquoi Israël et quelques années plus tard, il commence à travailler sur Shoah. Un vivant qui passe (1997) est considéré comme un document unique dans les annales de la Seconde Guerre Mondiale, pendant que Sobibor, 14 octobre 1943, 16 heures, fait partie du Festival de Cannes 2001. En 2013, le Festival International de Berlin lui remet un Ours d’Or d’Honneur pour l’ensemble de son œuvre.